Prezentacja „Początki szkolnictwa zawodowego w Tychach”
przygotowana przez dr Marię Lipok-Bierwiaczonek na obchody jubileuszu 60-lecia szkoły
Budowlanka_1962-2022_PoczatkiTeren pod budowę szkoły wyznaczono w Tychach na osiedlu E1. 22 lipca 1958 r. dokonano wmurowania aktu erekcyjnego. Roboty budowlano montażowe rozpoczęto w sierpniu 1958 r.
Ławy fundamentowe budynku głównego i części ścian piwnic wykonano wg projektu inż. Augustynka. Dalszą budowę obiektu kontynuowano już w oparciu o projekt inżynierów państwa Andrzeja i Marii Czyżewskich.
Stan surowy budynku głównego wykonano do końca maja 1960 r.
Roboty wykończeniowe ukończono 30 maja 1962 r.
Uroczyste otwarcie szkoły nastąpiło 4 września 1962 r wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego.
Do nowego budynku wprowadzono:
Szkołę Rzemiosł Budowlanych z ulicy Browarowej, Technikum Budowlane im. Stefana Franciszaka
1969 r. – Szkoła Rzemiosł Budowlanych przekształcona zostaje w Zasadniczą Szkołę Budowlaną
1972 r. – szkoła otrzymuje nazwę Zespół Szkół Zawodowych nr 2 w Tychach
1974 r. – szkoła otrzymuje nazwę: Zespół Szkół Budowlanych w Tychach
1987 r. – szkoła otrzymuje nazwę: Zespół Szkół Budowlano – Mechanicznych w Tychach
2000 r. – szkoła otrzymuje nazwę: Zespół Szkół nr 5 w Tychach (w skład zespołu wchodzą szkoły: Technikum nr 4, Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 3, Gimnazjum dla Dorosłych)
2009 r. – Nadanie Technikum nr 4 wchodzącemu w skład Zespołu Szkół nr 5 imienia Hanny i Kazimierza Wejchertów
2017r
– Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 3 zostaje przekształcona w Branżową
Szkołę I Stopnia nr 2, Gimnazjum Dla Dorosłych w Szkołę Podstawową Dla
Dorosłych
PATRONI SZKOŁY
Na wspólny wniosek Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego Zespołu Szkół nr 5 w Tychach, po jego zaopiniowaniu przez Komisję Oświaty i Spraw Społecznych, 23 kwietnia 2009 roku, Rada Miasta Tychy podjęła uchwałę o nadaniu Technikum nr 4 w Zespole Szkół nr 5 w Tychach przy ul. Edukacji 11 imienia Hanny i Kazimierza Wejchertów.
Oficjalna uroczystość, połączona z przekazaniem szkole sztandaru ufundowanego przez Radę Rodziców, miała miejsce 14 października 2009 roku w auli szkolnej. W czasie uroczystości odsłonięto pamiątkową tablicę przy wejściu głównym do szkoły.
Państwo Hanna i Kazimierz Wejchertowie to znane w naszym mieście małżeństwo, które (jako generalni projektanci) opracowało kompleksowy plan budowy miasta Nowe Tychy.
Wejchertowie pokochali Tychy. Uważali, że prowincja pozwala im żyć szczęśliwiej, podczas gdy duże miasto jest pożeraczem ludzkiego szczęścia. Byli przekonani, że pozostając w Warszawie, nie uczestniczyliby tak aktywnie w różnych konkursach, nie napisaliby tylu książek. Stanowili wzorową, świetnie się uzupełniającą parę . W pamięci Andrzeja Czyżewskiego Wejchertowie pozostali jako wspaniali ludzie, ogromnie otwarci, kochający góry i narty. Wielką pasją pana Kazimierza była uprawa irysów. Hodował wiele odmian: od śnieżnobiałych, poprzez purpurowo-żółte i zielonkawe, po prawie czarne. Pielęgnował je, troszczył się o nie, usiłował krzyżować. Ogród profesorstwa był otwarty dla gości. Tradycja słynnych spotkań ogrodowych w czasie kwitnienia irysów trwała dobre 30 lat. Ostatnie spotkanie odbyło się w roku 1992 roku. Profesor miał wtedy 80 lat. Następnej pełni kwitnienia swoich ukochanych irysów nie dożył.
Kazimierz Wejchert urodził się 14 marca 1912 roku w Smoleńsku. Był polskim architektem, urbanistą, profesorem Politechniki Warszawskiej, w młodości mistrzem Polski w siatkówce. Za opracowanie planów zagospodarowania przestrzennego miasta Nowe Tychy oraz autorski wkład w ich realizację otrzymał razem z żoną w 1964 roku, Nagrodę Państwową I stopnia. W 1991 roku został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej. Był też laureatem medalu Kalos Kagathos (1989 r.). Zmarł 3 maja 1993 roku w Tychach.
Źródło: Andrzej Czyżewski, Maria Lipok-Bierwiaczonek „Profesor Kazimierz Wejchert. W stulecie urodzin”, Tychy 2012 (wyd. Muzeum Miejskie w Tychach), s. 71
Hanna Adamczewska – Wejchert urodziła się 29 lipca 1920 roku w Radomiu. Była urbanistką i architektem, wieloletnim pracownikiem, wykładowcą i profesorem na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w Katedrze Urbanistyki. Jako autorka i współautorka planów zagospodarowania przestrzennego licznych miast w 1964 roku otrzymała wraz z mężem Nagrodę Państwową I stopnia. Została laureatką Honorowej Nagrody Stowarzyszenia Architektów Polski (SARP) w 1982 roku. Zmarła 2 stycznia 1996 roku w Tychach. Oboje pochowani są na cmentarzu w Tychach, przy kościele Marii Magdaleny.
KADRA KIEROWNICZA SZKOŁY
Wybitni absolwenci
